"Дүйнөнүн ортосунда" жана "Босния тизмеси" автору Кенан Требинчевич

Кенан Требинчевич согуш өнөрүн сүйгөн он бир жаштагы бактылуу бала болчу. Андан кийин, 1992-жылы анын каратэ боюнча машыктыруучусу баланы жана анын үй-бүлөсүн АК-47 менен коркутуп: «Силердин кетүүгө бир саатың бар же өлтүрүлөт!» деп кыйкырган. Алардын жалгыз кылмышы? Алар мурдагы Югославияда жашаган мусулмандар болчу. Требинчевичтин атасы менен агасы концлагерлерге жөнөтүлгөн. Баланын сүйүктүү мугалими христиан серб мылтыгын башына такады. Алар тааныган жана сүйгөн адамдар геноцид учурунда өлтүрүлгөн.

Требинчевичтин үй-бүлөсү качып кетүүгө үлгүрүп, акыры Америка Кошмо Штаттарына качкын катары отурукташкан. Ал күчтүү мемуарында Балкан согушу учурунда мусулмандарга каршы этникалык тазалоо кампаниясынан аман калганы тууралуу кайгылуу окуя менен бөлүшөт. Босния тизмеси (Penguin 2014). Анын акыркы китеби, Дүйнөнүн ортосунда (Houghton Mifflin Harcourt 2021), үй-бүлөнүн 12 жашында АКШга сүргүнгө учурашын баяндайт.

Бул интервьюсунда Требинчевич жазуучу болуу жолу жөнүндө айтып, бүгүнкү качкын балдарга берген кеңештери менен бөлүшөт жана өткөн жолу менен бетме-бет келүү менен өзүнүн келечегин кантип ачканын түшүндүрөт.

БУУ Экинчи Дүйнөлүк Согуштан берки эң тез өсүп жаткан качкындар кризиси деп атаган Украина согушуна кандай карайсыз?

Айрыкча бизге каршы геноцид кылган сербдер орустар тарапта болгондуктан, аябай ачуум келип турат. Бул менин жер которуум тууралуу коркунучтуу эскерүүлөрүмдү алып келет. Мен көптөгөн элдер Орусиянын эгемендүү өлкөгө басып киришине каршы болуп жатканына кубандым. Бирок мен өзүбүздү коргоого уруксат алып, украиндер алган жардамдын бир пайызын да алсак кана. Мен дүйнө мусулмандарга караганда христиандарды көбүрөөк коргойт деп корком.

Чыгаруунун ортосунда Босния тизмеси жана Ортодогу дүйнө, сен босниялык аялга үйлөнгөнсүң. Кантип таанышып калдыңыз?

кийин The Босния тизме басылып чыккандан кийин Мирела китепти Сараеводо окуп, ошол жерден эле Фейсбуктан мага элибиздин тарыхын айтып бергеним үчүн ыраазычылык билдирип кат жөнөттү. Анын профилинен мен анын сулуу экенин көрдүм, менин курагымда жана менин динимде, бактыга жараша, күйөөсү жөнүндө сөз жок. 4,400 миль алыстыкта ​​мамиледе болуу өтө кымбат, татаал жана жиндидей көрүндү, бирок мен аны оюмдан чыгара албадым. Байланыштуу болгон соң, акыры Мюнхенде жолугушууну чечтик. Эки ай өткөндөн кийин, 2017-жылы, мен шакек сатып алып, сунуш кылуу үчүн мурунку өлкөмдүн борборуна учуп келдим. Биз азыр жашап жаткан Нью-Йоркто 2019-жылы баш коштук жана жаңы эле уулдуу болдук. Өткөнгө көз чаптырып, келечегимди таптым.

Балкан согушунда мугалимиң башыңа мылтык кармаган. Бала кездеги эң жакшы досторуң сенден баш тартышкан. Атаңыз менен агаңыз концлагерлерде камалып, үй-бүлөңүз мусулман болгон. Ошол эскерүүлөр сага кандай таасир этти?

Ооба. Ата-энем аман калганы менен, травма алардын өмүрүн кыскартты. Экөө тең менимче согуштан улам пайда болгон оорулардан каза болушту. Бул дагы эле менин дүйнөгө болгон көз карашыма таасирин тийгизет. 40 жашымда да мен жоголгон үйүмдү, адилеттикти жана башка аягымды издеп жаткандай сезилет. Түшүм жок, мен толук иштейм. Бирок бир унция адилетсиздикти угуу менин канымды бир миллисекундда кайнатып жиберет. Бул PTSD кайра жаралууда.

Сиз толук убакыттагы физикалык терапевтсиз, анын иши жарыяланган New York Times жана Wall Street Journal жана эки мыкты басма үйү, жеңүүчү сыйлыктар жана жылдыздуу сын-пикирлер. Кантип жазуучу болуп калдыңыз?

2011-жылдын сентябрь айында Боснияга биринчи сапарымдан кийин мен Гринвич айылындагы физикалык терапия боюнча бейтапым болгон журналист жана жазуучу мугалим Сюзан Шапиро менен тааныштым. Омуртканын астыңкы бөлүгүндөгү эки үзүлгөн байламталарды оңдоо үчүн берген көнүгүүлөрүмдөн тажагандыктан, ал кагаздарды баалай берди. Мен тема "Мен жайкы каникулда эмне кылдым?" деп сурадым. Анын айтымында, окуучуларына берген биринчи тапшырмасы алардын эң кемсинткен сыры тууралуу үч барак жазуу болгон. Мен күлүп: «Силер америкалыктар. Эмне үчүн кимдир бирөө мындай кылат?» Ал: «Бул айыктырат»,— деди.

Мен: «Менин окуяма эч ким маани бербейт» дедим. Анын айтымында, анын редакторлору четте калган үндөрдү укканды жакшы көрүшөт. Анын кийинки сессиясында мен ага Боснияга сапарымда апамдын буюмдарын уурдап кеткен кары кошунама кантип жолугуп калганымды жана ага «эч ким унуткан жок» деп айтканымды көрсөттүм. The сурак жылы жарыяланган жаңы йорк жолу журнал. Анын кийинки китеп семинарларында мен бир агентти жолуктурдум, ал китепти Penguinдин мыкты редакторуна саткан. Бирок мен толук убакыт иштегендиктен жана англис тили менин биринчи тилим болбогондуктан, мен Сюзанга ансыз китепти жаза албасымды айттым. Ал: «Макул, сен менин артымды оңдо, мен сенин баракчаңды оңдоп берем» деди, экөөбүз силкип калдык.

Эмне үчүн экинчи китебиңизди 8 жаштан 12 жашка чейинки балдардын орто классынын рыногуна багытталган автобиографиялык роман катары жазууну чечтиңиз?

2016-жылы Трамптын мусулман качкындарына тыюу салуу учурунда мен үчүн эмоционалдуу чыгармаларды жаздым АКШлык жана Esquire Уэстпорт чиркөөлөрүнүн жана синагогаларынын кеңеши менин үй-бүлөмдү сактап калуу үчүн биригишкен америкалык тажрыйбага келгеним жөнүндө. Негизги тема мына ушул бардык качкындарга кандай мамиле кылуу керек эле. Сюзан аны социалдык медиага жайгаштырган, ал жерде анын мурдагы студенти, азыр балдар китебинин редактору болгон, бул бала үчүн сонун окуя болот деп ойлогон. Бирок биздин Penguin редакторубуз анын окуп жаткан аудиторияга тоскоол болушун каалаган эмес Босния тизмеси орто мектептердин жана колледждердин окуу пландарында. Мен бул жакка келгенде 12 жашымда болгондуктан, биз аны жаш муун үчүн орто класстын көркөм адабиятына айлантууну чечтик. Бактыга жараша, роман көбүрөөк кызыгуу жаратты Босния тизмеси Blackstone Publishing май айында аудиокитеп катары чыгарат.

Үй-бүлөңүз согуштан качып кеткен курактагы качкын балдарга кандай кеңеш берет элеңиз?

Жаңы тилди үйрөнүп, жаңы досторду табууга болот деп айтаар элем. Мен азыр эки мамлекет менен кош тилдүү болгонум үчүн бактылуумун. Көп учурда ата-энелер балдарына жакшы келечек тартуулоо үчүн мекенин таштап кетишет. Демек, мектепте жакшы окуу - бул үй-бүлөңүзгө бере турган эң жакшы белек. арнадым Босния тизме апам Адисага жана дүйнө In ортосунда атам Кекага. Биздин окуяны эскерүү ата-энемди тирүү калтыруунун жолу болду. Алар мага: «Биз жаңы өлкөдө эч ким болуп калбайбыз, ошондо сен жана сенин бир тууганың бир күнү бирөө болуп калышыңар үчүн» деп айтышчу.